Kwiecista spódnica po kostki

cera śniada, twarz pociągła

włosy długie z pod opaski

opadały na ramiona. 

Kazała mi dłoń otworzyć

spojrzała na moją rękę

twarz jej posmutniała

zauważyłem rozterkę.



Rzekła - co minęło nie wróci

masz to wszystko już za sobą

ale to co będzie

będzie trudną drogą.

Droga ta będzie wyboista

prowadząca do starości

obawy, rzecz oczywista

zatęsknisz do młodości.



Szarość dnia codziennego

i bruzdy na twojej twarzy

to nic nadzwyczajnego

o zdrowiu będziesz marzył.

Ono zacznie szwankować

jesieni starość nastąpi

więc żyj, abyś nie żałował

nie wracaj do młodości.