Na próżno szukać uśmiechu

na twarzy samotnej osoby,

policzki i usta w bezruchu,

trwają przez godziny i doby.



Smutne oczy na świat patrzą,

choć piękny i kolorowy,

nie dają radości lecz płaczą,

za czasem tym utęsknionym.



Samotność to talerz na stole,

i jeden komplet sztućców,

to jedno krzesło pokojowe,

i brak  kogoś z rozmówców.



Czas wolno płynie w ciszy,

myśli wspomnienia wypełniają,

ich niestety nikt nie słyszy,

bo w samotności upływają.



Samotność - to tęsknota,

za czymś co przeminęło,

to film, który dobiegł końca,

całego życia minionego.