Nadszedł dzień wyjazdu,

z pobytu w pięknej Tunezji,

stojąc nad brzegiem morza,

poczułem - powiew poezji.



Rzuciłem Dinara do wody,

by kiedyś tu powrócić,

ot tak, dla ducha osłody,

żeby weny nie zasmucić.



Minęły dwa piękne lata 

jak z bicza strzelił,

i co się takiego stało ?

los - Tunezję mi przydzielił.



Już doczekać się nie mogę,

kiedy ten lazur nieba zobaczę,

palmy i tą błękitną wodę,

do której, po Dinara wskoczę.