Myśli - znalazły się w życia tunelu,

zupełnie ciemnym, nieoświetlonym,

udały się tam - w określonym celu,

aby zaradzić - myślom nieskromnym.



Skruszony umysł bogaty w przeżycia,

płaszczy się sam przed samym sobą,

pragnie wymazać ciemne plamy z życia,

by stać się wolnym - być znowu sobą. 



Tylko w ciemności - myśli żywych,

mogą się skupić - a nawet  zapłakać,

w milczącym geście - łez prawdziwych,

wszystko co złe - mogą wymazać.



Czas uporządkować - postępowanie,

nieprzemyślane czyny, miłostki przelotne,

trzeźwo odczytać - sumienia wołanie,

by wszystko ponownie stało się proste.